Het is ruim dertien jaar geleden dat een arts me voor het eerst heel duidelijk vertelde dat voeding ons kan genezen en versterken, maar ook ziek kan maken en kan verzwakken. Ik wist natuurlijk wel dat we eten nodig hebben om te leven, en dat vezels, vitaminen en mineráááááálen [reclame van vroeger, wie kent hem nog?] heel belangrijk voor ons zijn, maar ik had werkelijk nog nooit bedacht dat we elke cel in ons lichaam goed moeten voeden om gezond[er] te blijven of worden. Ook had ik er nooit bij stilgestaan dat er zoveel rommel in ons eten wordt gestopt door voedingsfabrikanten dat het ons ziek kan maken. Denk bijvoorbeeld aan suiker, grote hoeveelheden zout, foute E-nummers, vet, aroma’s en andere rommel die we vaak zonder nadenken naar binnen werken.
We zijn er over het algemeen allemaal wel mee eens dat vitaminen ons immuunsysteem een boost geven, en dat onze darmen blij worden van vezels. Maar als we het over de andere kant van het spectrum hebben, over het effect dat [toegevoegde] suikers of vetten op ons lichaam hebben, is de eerste reactie van mensen vaak: “Ja, maar je mag toch wel een beetje genieten van het leven?” of “Een frietje op zijn tijd moet toch kunnen?” Gek genoeg zijn reacties vaak defensief en lijken mensen als het over gezonde voeding gaat, bang te zijn dat ze niks meer mogen eten of dat ze voortaan alleen nog maar op een wortel mogen knagen. Waar komt die gedachte toch vandaan en waarom lijken we in dit rijke land zo snel bang te zijn dat we tekort zullen komen?
Ik denk dat een van de redenen is, dat we gewend zijn geraakt aan luxe. Daar waar je vroeger een ‘kaakje’ bij de thee kreeg, is het nu voor veel mensen heel normaal om sap, frisdrank, pakken koek, nootjes, een toastje, een brietje en een mooi wijntje in huis te hebben. Gewoon omdat het lekker is, omdat het kan en omdat het gezellig is. Onze maatschappij is gericht op eten en zelfs omgaan met onze emoties wordt vaak gedaan door middel van eten of drinken. Als we verdrietig zijn, hebben we behoefte aan chocola [al zijn er ook mensen zoals ik die moeilijker gaan eten in emotionele tijden], als we boos zijn trekken we een zak chips open, en als we iets te vieren hebben, gaan we lekker uit eten.
Maar daar stopt het niet. Want je hoeft Instagram maar te openen en foto’s met prachtig opgemaakte borden en mooie sportieve lijven vliegen je om de oren. Net als alle apps, dure kookboeken en superfoodadviezen van al dan niet bekende gezondheidsgoeroes die er allemaal van overtuigd zijn dat zij dé manier van eten ontdekt hebben die de hele wereld kan genezen. En de voedingsindustrie lift hier mooi op mee, want ook Wasa heeft nu crackers met quinoa [zeg: kienwa], er ligt speltbeschuit in de schappen, ontbijtkoek met dadels en vijgen, courgetti, bloemkoolrijst, enzovoort. Ook is er steeds meer biologische voeding te vinden in de ‘gewone supermarkt’, voor prijzen die overigens geen enkele biologische lokale boer recht doet, maar dat terzijde.
Begrijp me niet verkeerd, veel van deze voedingsontwikkelingen vind ik heel positief. Gewoon omdat ik het belangrijk vind dat iedereen zich ervan bewust worden dat voeding invloed heeft op onze gezondheid, of het nu om lichte hoofdpijnen gaat, moeheid of chronische ziekten. Want als goede voeding ons sterk kan maken, lijkt het me logisch dat ongezonde voeding ons kan verzwakken. Niet alleen lichamelijk, maar ook emotioneel en geestelijk.
En dat brengt me terug bij mijn kennismaking met de arts die misschien mijn leven wel heeft gered. Hij vertelde me hoe belangrijk het is om alle cellen in je lichaam te voeden. Want als we dat doen, kunnen ze herstellen en weer gaan doen waar ze voor bedoeld zijn. Alleen door ons te voeden met eten waar je lichaam direct door wordt opgebouwd, activeren we het zelfherstellend vermogen van ons lichaam optimaal en helpen we ons lichaam om te vechten tegen alles wat er niet in thuishoort. Natuurlijk is daarmee niet gezegd dat iedereen die heel gezond gaat eten ook [meteen] beter wordt van ernstige ziekten, of dat mensen die bijvoorbeeld hun hele leven al macrobiotisch eten nooit ziek worden. Maar ik denk wel dat heel veel ziekten waar we tegen vechten, ontstaan zijn door onze welvaart en doordat we niet meer in contact zijn met de functie van voeding en van ons lichaam. We leven namelijk niet om te eten, maar voeding is bedoeld om ons lichaam zó sterk te houden en maken, dat we ons leven in gezondheid kunnen leven. Samen met de mensen van wie we houden.
Van jongs af aan heb ik enorm getobd met mijn gezondheid, maar sinds ik bewust ben leren omgaan met voeding, is er al heel veel veranderd. Zelfs mijn schildklier is na jaren anders eten en een sapkuur van zes weken volledig eindelijk genezen. Zowel mijn dokter als ikzelf wisten niet wat we zagen toen we de testuitslagen met elkaar doornamen. En nu, een jaar later, kan ik nog steeds tranen in mijn ogen krijgen als ik bedenk hoe ik geworsteld heb met mijn lijf en als ik zie hoe goed ik me nu voel. Mijn lichaam kan nog veel sterker en fitter worden, daar ben ik van overtuigd, maar ik ben weer een stapje verder en dat is wat telt.
Voor mij was één van de sleutels om gezonder te gaan leven, stoppen met zelfrechtvaardiging en stoppen met het maken van excuses. Het was aan mij om verantwoordelijkheid voor mijn gezondheid te gaan nemen, of ik nu maar €20,- per week te besteden had of meer, of ik me beter zou gaan voelen of niet. Ik gooide daarom met hulp van een geweldige dokter het roer in mijn leven om en ben nog steeds dankbaar dat hij mijn verhaal geloofde en me vervolgens de moed gaf om mijn lichaam te gaan voeden met dat wat het werkelijk nodig had. Ik hoop met mijn hele hart dat steeds meer mensen die moed zullen vinden. Niet als wondermiddel, want ik besef heel goed dat sommige mensen niet [meer] beter zullen worden door anders te gaan eten en leven. Maar ik geloof met mijn hele hart dat iedereen het waard is om in een gezond lichaam te ‘wonen’. En dat iedereen het waard is om met een schoner en sterker lichaam te zijn wie hij/zij is.
Gezond leven is een proces waarin we, met al onze ups en downs, steeds meer kunnen ontdekken over hoe we ons lichaam sterker kunnen maken. Niet alleen door middel van eten, maar ook door beweging, voldoende slaap en hydratatie. En dat groeiproces vind ik prachtig en gun ik iedereen!