Je kent het wel, je koopt een prachtig uitziend [biologisch] kruidenplantje in de winkel zodat je lekkere verse muntthee of pesto kunt maken. Voorzichtig zet je de plantjes in je fietsmand of achterbak en zet je ze thuis in een leuk potje of bakje. Je geeft ze een beetje water, zorgt ervoor dat ze voldoende licht hebben en ziet uit naar alle lekkere recepten die je gaat maken van de knisperende groene blaadjes uit je eigen vensterbankmoestuin.
De volgende ochtend blijkt echter dat al deze leuke ideeën slechts een groene droom waren. Er liggen meer blaadjes op de grond dan er aan de plantjes hangen, de takjes van de munt zijn bijna helemaal bruin en de peterselie heeft een ongelooflijke hangover. Je geeft de plantjes meteen extra water en piekert je de rest van de dag suf over wat je nog meer kunt doen. Maar niets kan je plantjes meer redden, waardoor je de week erop maar weer een nieuwe poging waagt met hopelijk betere plantjes. Want, is onze conclusie, het zal wel aan de kwaliteit gelegen hebben.
Herkenbaar?
Geef de moed dan niet op! Ik heb namelijk jaren gevochten met mijn kruidenplantjes en elke keer probeerde ik het opnieuw, en opnieuw, en….opnieuw. Weinig water, veel water, zonlicht, geen zonlicht, bij de verwarming en juist niet. Maar niets leek mijn groene eendagsvrienden te bevredigen. Nu moet ik zeggen dat ik soms ook wel te enthousiast de schaar in de peterselie zette [wat ik nog steeds niet helemaal afgeleerd heb], maar losstaand daarvan raakte ik ervan overtuigd dat ik gewoon niet gemaakt was om huiskruidenplantjes in leven te houden.
Een paar maanden geleden is hier alleen een kleine verandering in gekomen, door een leuk artikel dat ik online las, en waar ik de link niet meer van kan vinden. [Note to self: bewaar goede links al-tijd!] Gelukkig ben ik in staat om soms ook wél iets te onthouden zonder te bewaren of op te schrijven. Zo ook deze tip:
Geef kruidenplantjes zoals munt, basilicum en peterselie geen water bovenop de aarde waarin ze staan, maar zet ze in een bakje met water waardoor de wortels van onderaf kunnen drinken!
Dat ik dat niet wist, en dat ik daar niet zelf op gekomen was!
Inmiddels doe ik sinds een paar maanden mijn best om op deze manier mijn kruidenplantjes opgefluft te houden, al ben ik soms nog wel te laat met water aanvullen. [Note to self: check your herbs as soon as you wake up]. Mijn vingers zijn dus nog niet helemaal groen, maar mijn kruiden leven gemiddeld al een heel stukje langer dan hun voorouders. Nu nog leuke en hogere bakjes voor mijn groene vrienden vinden en mijn groene geluk is compleet!
