Toen ik een jaar of vier was verhuisden we van een stad naar een dorp met zo’n duizend inwoners. We woonden aan de rand van het ‘gehucht’ met uitzicht over weilanden waar ik geregeld wolken lag te kijken. Ik hield van de stilte en ik weet nog dat ik tegen mijn oma zei: “Oma, ik denk dat ik nooit meer in een stad wil wonen.” Mijn oma zei dat dat goed was, al denk ik dat zij toen al het vermoeden had dat ik later zou gaan reizen. 
Artisjokblad, bloemetjes van blauwe bessenstruikje, dille, aardbeienbloesem, rozemarijn
In het dorp woonde een boer: Boer Vonk. Hij was een grote brombeer, maar na schooltijd wilde ik nergens liever zijn dan op zijn boerderij. Ik denk dat ik er zeker vier tot zes dagen per week was, samen met een paar vriendjes en vriendinnetjes. Ik hield van de mestlucht op het erf, vond het geweldig om met strobalen hutten te bouwen en de koeien ‘op te jagen’ [zoals we dat, overigens onterecht, noemden]. Ik vond dat het mooiste moment van de dag. Stipt vijf uur kwam de gerimpelde, mopperende en kromlopende boer ons halen om samen met hem de koeien uit de wei halen. In mijn beleving was het een hele kudde, maar ik denk dat het maar vijftien of twintig koeien waren. Vonk had ook een moestuin voor zijn huis. Klein maar fijn. Er groeiden aardappelen, sla, aardbeien en wat kolen. Ik vond het fascinerend dat ze al die verse groenten zelf gingen opeten en mijn dag kon niet meer stuk als Vonk zijn vrouw mij aardappelen meegaf voor thuis. Hoewel ik nooit een voet in de moestuin zette, had ik het idee dat ik deze aardige groenten zelf gemaakt had en dus legde ik ze altijd met trots op het aanrecht.
Knoflook
Nooit had ik gedacht dat ik zelf op een boerderij zou gaan wonen. Precies zoals mijn oma al voorvoeld had, ging ik namelijk reizen. Ik woonde langere periodes in het buitenland en iedereen in mijn omgeving verwachtte dat ik met een of andere Nigeriaan thuis zou komen. Misschien ik zelf ook wel. 😉 Alles liep echter anders… Ik ontmoette namelijk boerleuk en zo gebeurde het dat ik niet in een kleihut maar op een prachtige Nederlandse biologische boerderij terechtkwam.
Kruidentuintje, kiwiplant, krulsla, oregano, courgette, bloemkoolblad
Ik woon hier nu anderhalf jaar en elke dag voelt als een groot cadeau. Ik voel me bevoorrecht en mijn hart is dankbaar dat ik deze plek mijn thuis mag noemen. Want zo voelt het, als thuis. Na al mijn reizen en na vijf jaar in Zuid-Afrika gewoond te hebben, had ik niet kunnen bedenken dat ik me ooit weer zo thuis zou kunnen voelen ergens. Maar het is gebeurd en dat vind ik prachtig! Ik voel me vrij op de boerderij en hoewel heel veel aspecten van het boerenleven nieuw voor me zijn, en ik geregeld voor hilarische momenten zorg, geniet ik vooral heel erg van het buitenleven. Deel van dat leven bestaat uit een stukje zorg voor onze moestuin. Vorig jaar heb ik vanaf de zijlijn een beetje meegekeken, grond gespit en genoten van de oogst. Maar dit jaar heb ik samen met boerleuk een lijstje gemaakt van groenten, fruit en kruiden die we lekker vinden, waardoor zaaien en planten nu een nóg groter feestje is dan vorig jaar. Ik geniet er zo van en verbaas me er elke keer opnieuw over hoe snel alles groeit en hoe prachtig de kleuren en structuren van bladgroenten en kruiden zijn, de bloemetjes van de aardbeien en blauwe bessen, en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Palmkool
Buiten zijn geeft me energie en geeft me het gevoel dat ik leef. Ook inspireert het me om gezond te leven, om voldoende te bewegen en om bewust om te gaan met voeding, mijn tijd, vriendschappen en mijn werk. Natuurlijk is dat een avontuur, waarin ik voortdurend bijleer, nieuwe dingen ontdek en balans blijf zoeken, but I love the journey. Veel buiten zijn is wat mij betreft echt een aanrader, net als het hebben van een moestuintje. Het hoeft niet veel tijd of geld te kosten en je hebt er ook niet veel ruimte voor nodig. Want zelfs op een balkonnetje kun je ‘verticaal tuinieren’, zoals dat mooi heet. Als je dus al jaren zegt dat je graag groenten uit eigen tuin zou willen eten, ga dan gewoon aan de slag. Het is lente, dus de perfecte tijd om ermee te beginnen!
Wil je gaandeweg ook nog geïnspireerd worden door mensen die heel veel verstand hebben van allerlei vormen van (moes)tuinieren, ga dan ondertussen lekker door ‘Overleven op je eigen km2‘ bladeren. Een praktisch, heel leuk geschreven boek over hoe je met de kleinste en met de grootste tuinen op een duurzame manier meer zelfvoorzienend kunt worden.
Just do it! 😀