Er zijn steeds meer mensen die last hebben van [bewerkte] melk. Ik heb het idee dat dit voor een groot deel komt doordat de structuur van lactose door pasteurisatie verandert en bepaalde stoffen in melk, zoals lecithine, vernietigd worden. Hierdoor is melk moeilijker te verteren. Toen ik twee jaar lang alleen maar ‘raw food’ at, ben ik ook veel gaan lezen over rauwe melk en rauwe kaas. Er zijn heel veel mensen die hiervoor waarschuwen in verband met bacteriën, maar ook vond ik veel interessante artikelen waarin uitgelegd werd waarom veel mensen die lactose-intolerantie hebben mogelijk wel goed tegen rauwe melk kunnen. Het bleef bij lezen, want ik had geen idee waar ik rauwe melk kon krijgen 🙂 . Inmiddels heb ik dagelijks zo’n 1800 biologische liters tot mijn beschikking 😉 .
De discussie over dat melk alleen voor kalfjes is, vond ik op veel vlakken ‘inconsequent’. Qua redeneringen, maar ook omdat veel mensen die dat roepen het verder wel heel fijn vinden dat van diezelfde melk een lekker stukje kaas voor hen geproduceerd wordt. Dat we net als kalfjes vier magen zouden moeten hebben om de melk goed te verwerken vond ik ook een onvolledige onderbouwing om geen melk te ‘mogen’ drinken, omdat de melk die kalfjes drinken alleen maar in hun lebmaag [de eigenlijke maag] terecht komt voor vertering. Dat is de maag die vergelijkbaar is met de maag van mensen, en bevat net als bij ons maagzuur, enz. De pens, de netmaag en de boekmaag [die wij obviously niet hebben] zijn voormagen van een koe, maar bij kalfjes wordt voorvertering van melk daar helemaal niet gedaan.
Dat gezegd hebbende, ben ik zelf ook een van die mensen die een half uur na het drinken van melken op de wc zit. Melk uit een pak wel te verstaan, want bij rauwe melk heb ik helemaal nergens last van. Hier kwam ik een paar jaar geleden achter, toen ik op een ochtend met mijn überleuke biologische boer in gesprek raakte over dit onderwerp. Hij vroeg of ik ook last zou hebben van rauwe melk. Ik had inmiddels al heel veel gelezen over mensen die rauwe melk gingen drinken en na verloop van tijd genazen van huidaandoeningen, minder last hadden van allergieën, een gezonder gewicht kregen, neurologische klachten kwijtraakten en minder last hadden van botontkalking. Deze verhalen intrigeerden me, ook al nam ik ook andere berichten net zo serieus. We zijn tenslotte allemaal anders, met andere bloedgroepen, ander DNA en andere lichaamscellen. In elk geval, de dag dat mijn leukerd me vroeg of ik rauwe melk eens zou willen proberen, I simply did. Het eerste uur nadat ik een half glaasje verse rauwe melk dronk bleef ik angstvallig in de buurt van het kleine kamertje, maar tot mijn verrassing leken mijn darmen de biologisch rauwe melk heel goed te kunnen hebben. Ik heb de hele dag geen last van mijn buik gehad, en ook de dagen erna niet. Ik voelde me helemaal prima!
Inmiddels drink ik af en toe lekker een beker rauwe melk en nog steeds heb ik nergens last van als ik dat doe. Ik drink het alleen als ik er behoefte aan heb, als ik het idee heb dat mijn lichaam zegt: “Hello, can I have some creamy raw milk please?” Daarnaast maak en gebruik ik home made noten – en zadenmelk, want ook dat vind ik lekker, voedzaam en heel gezond.
Wat ik geleerd heb door dit hele proces is dat we naar ons lichaam moeten leren luisteren, en dat we niet moeten denken dat alles zo zwart-wit is als dat we denken of zouden willen. Ook wat anderen ons willen leren is vaak maar een klein onderdeel van een veel groter verhaal, van een context die we vaak niet eens kunnen bevatten. Daarom vind ik het belangrijk om met een open hart te onderzoeken wat goed en gezond is voor ons lichaam, maar vooral om uit te vinden wat bij mij past, waar ik goed op reageer, en waar ik me qua gezondheid het beste bij voel. Op die manier het leven leren leven helpt me om anderen niet te veroordelen [al lukt me dat zeker niet altijd!] en om open te blijven onderzoeken en ontdekken.
Mocht je meer willen lezen over rauwe melk, dan vind je dit artikel op de website van VoedZo misschien wel leuk. Ook vond ik afgelopen week dit artikel met interessante gedachten over melk. En, als je iemand bent die heel blij wordt van onderzoek, verdiep je dan ook eens in A2/A2 melk. Dat is melk waarvan het karakter van de eiwitten verschilt van die van gewone koemelk. Hier kun je daar meer over lezen, maar je kunt natuurlijk ook zelf lekker strunen op het internet.
Enjoy the road of continuous discovery!
Bijgewerkt in september 2016: Check ook www.milkandhealth.com eens. Een leerzame website over melk, rauwe melk, antibiotica, etc.